Odnawianie drzwi w kamienicy

Nieskromnie muszę przyznać, że zawsze ogromnie się cieszę, widząc jakie wrażenie na gościach robią drzwi w naszym mieszkaniu. Jest mi tym milej, gdy przypomnę sobie, ile pracy włożyliśmy w ich odnowienie.

Okazuje się, że podobne skarby w swoich domach ma wiele z Was. Na pytania dotyczące naszej metody odnawiania drzwi starałam się odpowiadać indywidualnie. Pisaliśmy też o tym na blogu remontowym - remontowych perypetiach. Pomyślałam jednak, że brakuje jakiegoś podsumowania, dlatego przygotowałam osobny wpis wyjaśniający krok po kroku nasze poczynania. [opisana metoda została wypróbowana i mogę potwierdzić, że się sprawdza, nie jesteśmy jednak profesjonalistami!]

Przede wszystkim oceniamy stan drzwi. Nasze - łącznie z okuciami - były pokryte kilkoma warstwami starej farby olejnej i zaimpregnowane pokostem.

Widoczne przypalenia byly powierzchniowe, wszystkie zeszly podczas szlifowania

Odkręcamy wszystkie okucia.

#

Do usuwania farby używamy opalarki i ostrego skrobaka (są specjalne skrobaki do opalarek, ale szybko przestałam ich używać i zamieniłam na taki przypominający kształtem szpachelkę - o wiele lepiej się tym pracowało. Opalamy ostrożnie, ale takie drobne przypalenia i tak zejdą potem papierem ściernym. Trzeba wyczuć jakiej temperatury użyć i jak długo opalać, żeby farba łatwo schodziła bez uszczerbku dla drewna - to zależy od farby, mocy opalarki i naszej wprawy. Przydatna jest szeroka i płaska końcówka do opalarki. Kilka razy przesuwałam opalarką jakieś pół centymetra od powierzchni góra-dół na odcinku około 50 cm i gdy na farbie tworzą się wyraźne bąble, zdrapujemy. Potem obok - kolejny pasek farby. Płaty farby trzeba regularnie zmiatać, bo przyklejają się do już oczyszczonej powierzchni.

#

Opalone drzwi szlifujemy - polecam papiery ścierne Indasa. Płaskie powierzchnie z pomocą szlifierki mimośrodowej lub taśmowej, papierem ściernym o gramaturze zazwyczaj 80 (choć to trzeba dostosować do szlifowanej powierzchni i szlifierki. jeśli użyjesz zbyt grubego papieru , zawsze możesz jeszcze przeszlifować drobniejszym, zbyt drobnym papierem też w końcu wyszlifujesz, ale zajmie to niepotrzebnie dużo czasu; szlifierka taśmowa zbiera mocniej niż oscylacyjna czy mimośrodowa, ale mimośrodową trudniej zepsuć efekt). Wszystkie frezy trzeba czyścic ręcznie, także papierem 80. Najtrudniej dostępne miejsca i same środeczki frezów dodatkowo możemy poprawić nożykiem do tapet - o wiele ładniej to wygląda.

#

Szyldy i klamki oczyszczamy z pomocą preparatu ReMOVER L do usuwania lakierów firmy Promacol (pewnie są też inne, nie próbowaliśmy). Jest to chemia bardzo żrąca, trzeba z nią uważać, ale jest skuteczna. Środek nakładaliśmy pędzelkiem koniecznie przy dostępie świerzego powietrza (a najlepiej na dworzu!). Po kilku - kilkunastu minutach z pomocą kombinerek i szpachelki należy zdrapać powłokę. Resztki szlifujemy drucianą szczotką i wydrapujemy, np. nożykiem z trudniej dostępnych miejsc.

#

Z zawiasami nie chciało nam się tak bawić, opaliliśmy je pierw i oskrobaliśmy, a następnie wyszlifowaliśmy papierem ściernym - owszem, widać zarysowania, ale ponieważ szlifowałam tylko w jednym kierunku, nawet fajnie to wygląda.

#

Drzwi lakierujemy bezbarwnym, matowym lakierem.

Potrzeba wiele cierpliwości i samozaparcia, ale o efekt warto powalczyć. Kiedy już naprawdę odechciewa się takiej dłubaniny warto pomyśleć sobie, że takie rzeczy robi się raz w życiu:)

Pozdrawiam